Time flies when having fun

De tijd is voorbij gevlogen. Alweer bijna vier maanden woon ik nu in Denemarken en tot nu toe bevalt het gelukkig erg goed. Het is natuurlijk altijd afwachten wat het avontuur dat je aangaat je brengt en welke obstakels er eventueel op je pad komen. Je springt niet zomaar in het diepe, aangezien je veel op moet geven en achter moet laten in Nederland. Van ieder weekend naar huis, naar één keer in de drie maanden naar huis. Als je geluk hebt.
Nou ben ik niet iemand die snel last heeft van heimwee, maar als je maar lang genoeg weg bent ga je vanzelf naar (Nederlandse) dingen verlangen; een gezellig dagje weg met vrienden/familie, verjaardagen of het gewoon simpelweg een avondje thuis op de bank hangen. Maar boven alles mis ik vooral de Nederlandse taal. Hier in Denemarken hoor ik vooral Deens en communiceer ik zelf in het Engels, aangezien mijn Deens nog niet goed genoeg is.
Met name tijdens wedstrijden kost het een hoop energie om alles goed mee te krijgen, aangezien alles dus in het Deens gaat. Er is onvoldoende tijd om alles te vragen en dus probeer ik zoveel mogelijk op te pikken, desnoods met behulp van gebaren. Geen ramp natuurlijk, maar wel iets waar ik behoorlijk aan heb moeten wennen.
Uiteraard zijn er ook dingen die ik juist als heel positief ervaar. We hebben een druk competitieschema en veel wedstrijden worden op televisie uitgezonden. Hierdoor spelen we niet alle wedstrijden in het weekend, maar spelen we ook regelmatig op doordeweekse dagen. Zo kan het zijn dat we de ene week op vrijdag spelen en de volgende week alweer op woensdag. Hierdoor gaan de dagen snel voorbij, omdat de focus alweer op de volgende wedstrijd ligt. Nadeel is dat ik vaak vergeet welke dag het nou precies is, want zondagen voelen opeens als woensdagen en andersom.

Inmiddels zit de eerste competitiehelft er voor ons op. Een mooie derde plek is onze uitgangspositie voor de tweede helft van de competitie, die in januari zal starten. Voor die tijd gaan we eerst nog strijden voor een plek in de finale van de beker! Wij spelen tussen kerst en oudjaar namelijk de Final 4 en dat betekent dus: kans op een prijs!

Oranje

Voordat ik mij ga focussen op de beker, staat er eerst een andere hele mooie ervaring op mij te wachten!
Maandag 19 november zijn we met het Nederlands team bijeen gekomen voor de laatste trainingsstage voor het EK in Frankrijk. Zoals ik eerder al schreef vind ik deze stages altijd heel waardevol en geniet ik volop.
Niet alleen van het handballen trouwens, de smoothies op Papendal mogen er ook zéker wezen. En het beste? Geen blender-schoonmaak-ellende!!

Tijdens de trainingsweek werd de definitieve selectie van het EK bekend gemaakt. Vooraf had ik geen verwachtingen. Natuurlijk grijp ik mijn kansen met beide handen aan en wil ik laten zien wat ik in huis heb, maar ik ben nog jong, moet nog een hoop leren en kom ‘net kijken’, dat ik onderdeel ben van de trainingsgroep vind ik al heel waardevol. Zenuwachtig was ik dan ook niet, tot het moment dat ik bij Helle moest komen voor de bekendmaking, dat was toch wel spannend. And guess what? FRANCE HERE I COME!

Onwijs blij en enthousiast ben ik woensdag op het vliegtuig naar Frankrijk gestapt waar zaterdag het EK voor ons zal starten tegen Hongarije. Hoe het mij en het team daar is vergaan lezen jullie in mijn volgende blog, dus voor nu zeg ik; au revoir!